ریولوژی و ساختار دندان های مراقبت از دندان های دندانی

۱- شکل دندان دندان به سه قسمت تاج، گردن و ریشه تقسیم می شود. تاج دندانی که در دهان در معرض دید قرار می گیرد سفید و براق است؛ ریشه دندان تعبیه شده در آلوئول; قسمت بین تاج و ریشه توسط لثه احاطه شده است و گردن (گردن دندان) نامیده می شود.

حفره داخلی دندان حفره دندان نامیده می شود، و کانال ریشه (کانال ریشه دندان) واقع در ریشه دندان به آلوئول متصل است. خمیر دندان در حفره دندان وجود دارد که سرشار از رگ های خونی و اعصاب است. هنگامی که پالپ دندان ملتهب می شود، می تواند باعث درد شدید شود.

۲- ساختار دندان دندان عمدتاً از دندان زرد روشن تشکیل شده است. سطح تاج با لایه ای از مینای براق سفید پوشیده شده است، و سطح ریشه و گردن با لایه ای از چسب پوشیده شده است. آدامس، رباط پریودونتال و استخوان آلوئول با هم بافت پریودونتال را تشکیل می دهند که اثرات حفاظتی، حمایتی و تثبیتی بر دندان ها دارد.

۳- نام دندان و زمان فوران. دو مجموعه دندان در زندگی یک فرد رخ می دهد. پس از به دنیا آمدن فرد، دندان های شیک معمولاً در حدود ۶ ماهگی شروع به فوران می کنند و در مجموع ۲۰ دندان در حدود ۳ سال وجود دارد. دندان های پوسید به برش ها، کنین ها و مولرها تقسیم می شوند. دندان های مایع در حدود ۶ سالگی شروع به بیرون افتادن می کنند و با دندان های دائمی جایگزین می شوند که در سن ۱۲ تا ۱۴ سالگی ظاهر خواهد شد. دندان های دائمی به برش، کنین، پرمولر و مولر تقسیم می شوند. سومین مولی ها دیر فوران می کنند. برخی افراد تا رسیدن به بزرگسالی فوران نمی کنند. به آن ها دندان های دیرهنگام می گویند، یا حتی برای زندگی فوران نمی کنند. ۲۸ تا ۳۲ دندان دائمی بالغ وجود دارد.

۴- آرایش دندان ها با نوع دندان متقارن است. از نظر بالینی برای ثبت موقعیت دندان ها، بر اساس جهت گیری بررسی، از علامت «+» برای ثبت آرایش دندان ها استفاده می شود که نوع دندان نامیده می شود و از اعداد رومی I تا V برای نشان دادن دندان های گلی استفاده می شود و از اعداد عربی ۱ تا ۸ برای نشان دادن دندان های دائمی استفاده می شود.